Nu zit het nog in flesjes: Newater, het nieuwe drinkwater van Singapore. De burgers krijgen het te drinken bij de feestdiners die rond Onafhankelijkheidsdag (9 augustus) worden gehouden in de kiesdistricten. Als Newater in de smaak valt, zullen de regenwaterreservoirs van de stadstaat ermee worden bijgevuld. En dan zal Singapore pas goed onafhankelijk zijn van Maleisië, waarvan het nu nog meer dan de helft van zijn drinkwater moet betrekken.

De symboliek van de heildronk met Newater op de Onafhankelijkheidsdiners is de Singaporanen niet ontgaan. "Ik ben blij dat dit water ons zal bevrijden van onze afhankelijkheid van water uit het buitenland", zei een verpleegkundige na Newater te hebben geproefd. "Er is niets mis mee; het probleem zit hem tussen de oren." "Ik voel me niet ziek, dus het is wel oké", hield een jongen van elf zich flink tegenover een verslaggever van The Straits Times.

Want het was wel even slikken bij de gedachte dat Newater eigenlijk rioolwater is. Gefilterd en gezuiverd tot het "beter van kwaliteit is dan de normen van de Wereldgezondheidsorganisatie", dat wel. Maar smaakt het ook goed? Premier Goh Chok Tong moest bekennen dat hij Newater bij zijn eerste kennismaking wel iets minder lekker vond dan leidingwater. Maar na een partijtje tennis had hij zijn Newater ijskoud gedronken, "en toen proefde ik geen enkel verschil".

Singapores watercontracten met Maleisië dateren nog van vóór zijn afscheiding in 1965. Hoewel het ene contract voor een halve eeuw geldt en pas in 2011 afloopt, en het andere zelfs een volle eeuw beslaat, staan ze al sinds 1988 ter discussie: Maleisië verlangt meer geld voor zijn water.

In het veelbelovende bezit van Newater heeft Singapore Maleisië vorige week echter laten weten dat het niet van plan is het contract in 2011 te verlengen.

"Van mij hoeven ze niet tot 2011 te wachten, ze kunnen meteen van dat contract af", zei premier Mahathir gisteren zuur. Volgens hem verkoopt Singapore een deel van het ongezuiverde Maleisische water gezuiverd en wel terug voor een veelvoud van de prijs.

"Ze hebben meer dan genoeg zeewater om te ontzilten", jende premier Mahathir, want hij weet heel goed dat Singapores eerste grote ontziltingsinstallatie pas over een jaar of drie drinkwater kan leveren.

Zolang Singapore, een eiland zonder meren of rivieren, niet zelf in zijn waterbehoefte kan voorzien, heeft Mahathir in zijn onderhandelingen met zijn rijke zuiderburen een machtige troef in handen.

En er valt nog heel wat te onderhandelen: volgende maand gaat het overleg verder over het gebruik van het Maleisische luchtruim door vliegtuigen uit Singapore, en over de bouw van een nieuwe brug tussen beide landen. Als Singapore zich niet soepel genoeg opstelt, kan Mahathir doodleuk de waterkraan dichtdraaien.