In Melakka, in Jonkersstreet staat een lange rij mensen te wachten in de brandende zon. De rij komt uit bij een witstenen gebouw, met een half open ijzeren deur. Daar staat een man met een groezelig wit schort op hen te wachten. Het is een kok en het gebouw blijkt een restaurantje.

Binnen staan zeven zwarte tafels met witmarmeren bladen, vergezeld van simpele zwarte stoelen. De ruimte is voorzien van witte badkamertegels. En om in die sfeer te blijven, is de ruimte verlicht met TL-balken.

Meneer Ng, die met zijn vrouw en twee dochters in de rij staat, verklapt de reden van hun wachten: "Ze hebben hier de beste Chicken Rice Balls van Malakka!", zegt hij. Voor toeristen is het misschien moeilijk te begrijpen, maar Ng staat er graag anderhalf uur voor in de brandende zon te wachten. "Ik ken de zoon van de eigenaar. Maar ik kom hier niet alleen voor hem. Het eten is zo lekker! Mijn dochter wilde naar Melakka voor de geschiedenis van deze stad, maar ik wil de Rice Balls eten."

Vrouw en dochters hebben intussen een van de schaarse plekjes in de schaduw opgezocht. Daar wachten ze tot vader Ng een plekje in het restaurant krijgt toegewezen. Het zweet druipt van zijn gezicht, hij dept het droog met een zakdoek. Anderen in de rij steken een paraplu op tegen de felle zon. "Het is heet ja, maar uiteindelijk zal het het waard zijn!"

Even verderop staat een groepje jongeren, zij wachten in dezelfde rij. Jia Ling, een tengere student, vertelt dat ze vanuit Kuala Lumpur naar Melakka gekomen zijn, alleen om te eten: "Hier in Melakka hebben ze heel veel goed eten, en dat wilden we proeven." De Chicken Rice Balls zijn een ware attractie voor hen.

"Door hier te eten kunnen we aan onze vrienden vertellen dat we hier geweest zijn. Dit kunnen we dan weer vergelijken met andere eetervaringen", vult haar vriend aan. Een ware culinaire tocht is het dus, die zij via social media vergelijken met anderen. "Je kunt pas meepraten als je het echt zelf geproefd hebt. Het is een makkelijk gespreksonderwerp, zonder persoonlijk te worden. Plus dat het gewoon heerlijk is om over eten te praten!"

Op de vraag waarom ze niet voor een snelle hap naar McDonalds gaan kijken ze verongelijkt: "Wat? McDonalds? Dat is alleen voor de armen of voor mensen zonder tijd. Wij houden van ons traditionele eten. Dat moet ook zo blijven!", aldus Ling. Het mag gezegd worden: In Melakka staan de mensen letterlijk stil bij wat ze eten.