Van de voormalige Maleisische mijnstad Sungai Lembing wordt met behulp van een 78 miljoen euro kostend investeringsplan een toeristische attractie gemaakt. Sinds 2007 genieten de ondergrondse mijntunnels de status van cultureel erfgoed.

Het plan omvat de ontwikkeling van het 95-hectare grote gebied in twee fases, waarbij een investering gemoeid is van 78 miljoen euro tussen 2008 en 2017. De eerste fase, van 2008 tot aan dit jaar, behelst de fysieke ontwikkeling, terwijl de tweede fase zich vanaf volgend jaar richt op een 72 miljoen euro kostend project om het risico op overstromingen te verminderen.

Tot 1986 werden de mijnen gebruikt voor het delven van tin. Sungai Lembing ontwikkelde zich rond 1880 toen de Britten de tinmijnindustrie opzetten. In de hoogtijdagen was Sungai Lembing de rijkste stad van de staat Pahang en stond het bekend als het El Dorado van het Oosten. De tinmijnen behoorden in die tijd tot de grootste en diepste ter wereld. De totale tunnellengte is 322 kilometer, met een diepte tussen de 610 en 700 meter. In de jaren '40 van de vorige eeuw waren zo'n 1400 mensen in de mijnen werkzaam.

Inmiddels zijn werkzaamheden aan de mijntunnels verricht en zijn diverse koloniale gebouwen gerestaureerd, waaronder de bungalow van de voormalige manager van de tinmijnen. Dit doet tegenwoordig dienst als het Sungai Lembing Museum. De renovatie van de mijnstad zal de culturele waarde verhogen en de sociaaleconomische ontwikkeling bevorderen.