Het bosbouwbeleid in Sarawak, de grootste staat van Maleisië, is "onbevredigend" en leidt tot niet-duurzame houtkap en schade aan het milieu. Dat blijkt uit een rapport van de auditeur-generaal in het land.

Het rapport bevestigt wat activisten al langer beweren, namelijk dat de regenwouden in het noordwesten van Borneo niet duurzaam beheerd worden en in snel tempo plaats maken voor oliepalm- en acaciaplantages, dammen en secundair bos. Slechte controle in de regio heeft geleid tot illegale houtkap en bijgedragen aan watervervuiling, erosie, landverschuivingen en overstromingen.

De autoriteiten in Sarawak, de grootste exporteur van tropisch hardhout ter wereld, kunnen zich niet vinden in de conclusies van het rapport. Zij stellen dat het de situatie als geheel niet goed weergeeft en dat de auteurs willekeurig conclusies hebben getrokken over het langetermijnmanagement van de staatsbossen. Ook zou informatie van het ministerie van Bosbouw niet opgenomen zijn het rapport.

Sarawak heeft 33 internationale bosbouwakkoorden ondertekend, zoals de Conventie inzake Biologische Diversiteit, het Kyoto-protocol en de Conventie inzake Internationale Handel in Bedreigde Soorten. Eerder dit jaar kondigden de plaatselijke autoriteiten aan de oppervlakte beschermd bosgebied te willen uitbreiden.

Raymond Abin, coördinator van het Actienetwerk voor Natuurbeheer Sarawak, een coalitie van inheemse en milieugroepen, is niet overtuigd. "Je hoeft niet ver te zoeken om te zien wat er met de rivieren in Sarawak gebeurt. Ze zijn allemaal modderig. Als je over het gebied vliegt, zie je overal gebieden waar de bossen gekapt worden."