Maleisië is woest. Het land wat de saté heeft uitgevonden en het tot zijn beroemdste export product heeft weten te maken is enorm kwaad op Nederland. Maleisië beschuldigt dit land ervan dat het burka dragende moslima's discrimineert, omdat zij hoogstwaarschijnlijk in de toekomst niet meer met dat specifieke gewaad over straat mogen.

Verder beticht het land (wat zo nu en dan iemand verrot slaat met een stok of opknoopt) Nederland ervan dat wij de intergratie tegenwerken. Hun belangrijkste argumentatie hiervoor is dat iedereen maar ongestraft half naakt over straat mag gaan, en te gelijkertijd de vrome orthodoxe moslimvrouw verbied om zich te hullen in een 'sensuele' burka. Grappig om van een land (wiens mannelijke inwoners in de vakantietijden aldaar in grote getale naar Thailand trekken om daar de sekstoerist uit te hangen) te horen. In hun vurige betoog passen wij ons hiermee niet aan de zedelijke normen en waarden van de orthodoxe moslim.

Hoe verward kan een Aziatische tijger die maar geen economische tijger word reageren op een mogelijk regeringsbesluit die ver buiten zijn lands en contigent grenzen nog moet worden genomen. Want wiens land is dit nu eigenlijk? En laten we reëel wezen, als wij in een islamitisch land wonen dan dienen wij ons toch ook aan hun normen en waarden te houden zonder ook maar van hen te verwachten dat zij normen en waarden aanpassen aan de westerse levenswijze!

De harde kern orthodoxe moslims zal zich wel gesterkt voelen door deze harde woorden van een land wat zo graag qua uitstraling westers wil ogen maar in feite in zijn strafrecht ergens is blijven steken in de middeleeuwen. In menig moskee zal er nu wel druk worden gediscussieerd door de mannen wiens vrouwen ergens veilig opgeborgen en weggestopt achter de geraniumloze vensterbanken en gesloten gordijnen van de Nederlandse samenleving in alle anonimiteit leven.

Misschien gaan zij binnenkort massaal de straat op. En word hun demonstratieve loop naar het Binnenhof aangevuld door een leger aan beroepssympathisanten die puur uit angst (voor een geloof wat maar niet verlicht wil worden door een of andere hervormer uit zijn gelederen) maar al te graag en in het bijzonder de niet begrepen moslimman knuffelen. (Want van hun vrouwen, de muslimas, blijf je nu eenmaal met je vieze kufar poten af, omdat deze in een liefdesrelatie met een man altijd de mindere partij zijn, en daarom niet in staat zijn om hun mannelijke aanbidder in het meest ergste geval te bekeren tot het ware geloof, wat je merendeels tot een levenswijze van vele eeuwen terugbrengt!)

De politiek zwijgt in alle talen. Immers dit is voor hen die de stemmen maar al te hard nodig hebben geen issue om te bespreken. Iedere stem is nu eenmaal van harte welkom in de tijd van veel beloven maar uiteindelijk niks doen! Zo werkt het nu eenmaal in de politiek. Voor hen bestaat het integratie debat ten aanzien van de Islamitische gemeenschap even niet meer en stopt deze daarom rigoureus in de ijskast om deze er weer eens uit te halen als er plotsklaps weer eens ergens de bom barst. (Bron: Volkskrantblog)