Maleisië staat buitenlandse investeerders weer toe om hun kapitaal uit het land te halen. Hiervoor betalen zij nog wel een 'uitvoer-belasting' van 30 procent, maar investeerders hebben voor het eerst sinds 1 september 1998 weer een keus.

De instelling van kapitaalcontroles vijf maanden geleden maakte van Maleisië de paria van de internationale financiële wereld. In de nasleep van de crisis in Azië en Rusland was het land niet bereid om binnenlands de rente te verhogen, om te voorkomen dat buitenlands kapitaal het land verliet. Het koos voor een andere, maar controversiële oplossing: het verbood de uitvoer van kapitaal. De nationale munt was van de ene dag op de andere niet meer vrij verhandelbaar op de financiële markten.

Het Internationaal Monetaire Fonds (IMF) keurde het beleid van de Maleisische premier Mahathir af. Ook de financiële markten namen afstand. Maleisië werd uit de toonaangevende Morgan Stanley Capital International indexen gegooid. De kredietwaardigheid van het land viel naar een niveau van 'bijna waardeloos'.

Toch was er ook waardering voor het land. De invloedrijke Amerikaanse econoom Paul Krugman riep crisislanden als Maleisië op om te experimenteren met alternatieven voor de traditionele IMF-aanpak. "De IMF-aanpak werkt niet en daarom is het tijd om 'radicaal'-andere wegen te bewandelen", aldus de Amerikaan.

De kapitaalcontroles hebben echter niet voorkomen dat Maleisië met een economische crisis werd geconfronteerd. In 1998 kromp de economie met 6 procent. De aandelenbeurs in Kuala Lumpur, de hoofdstad, trok zich hiervan niets aan en de toonaangevende Maleisische aandelenindex steeg met 135 procent. Het gevaar van een devaluatie van de nationale munt was ineens geweken, terwijl het buitenlandse kapitaal het land niet uitkon. Binnenlandse beleggers grepen hun kans.

Bankanalisten stellen vast dat buitenlandse beleggers door de kapitaalcontroles tot bezinning zijn gekomen. Nu de controles langszaam worden afgeschaft willen zij niet eens het land uit. Maleisië heft een belasting van 30 procent op kapitaal dat voor 31 maart het land verlaat. Na deze datum zakt het tarief naar 20 procent. Na 30 mei valt het tarief naar 10 procent om na 31 augustus helemaal te verdwijnen.

"De vooruitzichten voor Maleisië zijn niet slechter dan die van de buurlanden", denkt Diederik Sluijs, econoom van ABN Amro. Hij verwacht daarom geen grote kapitaalvlucht uit het land.

De belangrijkste kritiek op het beleid van de Maleisische premier Mahathir betreft niet de economie. Slechts kort na de invoering van de kapitaalcontroles liet hij zijn minister van Financiën Anwar Ibrahim arresteren. Anwar werd niet aangeklaagd vanwege zijn falen als minister, maar vanwege vermeende sodomie. Hierover zij Paul Krugman vorig jaar: "Mijn advies voor kapitaalcontroles werd uitgevoerd door iemand die daarna meteen zijn minister van financiën in de bak gooide. Niet bepaald een voorbeeld dat veel navolging verdiend."