De gemiddelde Maleisiër gebruikt dertig schepjes suiker per dag, heeft de regering in Kuala Lumpur laten uitrekenen. Als onderdeel van de bestrijding van de economische crisis is een campagne begonnen om de consumptie van het geïmporteerde, dure zoet te halveren, onder het motto: "gezond voor u en de economie."

Het ruim 20 miljoen inwoners tellende Maleisië heeft voor een eigenzinnige aanpak gekozen om het land er weer bovenop te helpen, na de dramatische val van de nationale munt, de ringgit, en de aandelenkoersen. Premier Mahathir Mohamad (71) wijst gedecideerd IMF-hulp af, dat wil zeggen: de dollars van het Internationale Monetaire Fonds. Hij bestempelt de ingrepen die als voorwaarden worden gesteld voor IMF-hulp als "economisch kolonialisme". Gesproken wordt er wel met IMF-deskundigen. Maar dat gebeurt vooral door Anwar Ibrahim, vice-premier en minister van financiën. De beoogde opvolger van Mahathir presenteerde op 5 december vorig jaar een ingrijpend bezuinigingsplan. Daarin worden de overheidsuitgaven met 18 procent teruggeschroefd en grote infrastructurele projecten als de bouw van een stuwdam en een nieuwe hoofdstad, Putrajaya, uitgesteld. Naar verluidt is de nieuwe lijn uitgezet na fikse ruzie tussen de twee voormannen van de UNMO-partij, de dominante kracht in de regeringscoalitie die sinds de onafhankelijkheid in 1957 het land bestiert. Nadat Maleisië werd meegesleurd in de val van de Thaise baht ging Mahathir aanvankelijk voornamelijk tekeer: tegen speculanten en racisten, hij sprak zelfs van een "joodse samenzwering”. Overmoedig besloot de premier in augustus een miljard dollar bij te dragen aan een hulppakket voor Thailand. Anwar Ibrahim probeert een meer realistische koers te varen. Maar de eigenzinnige aanpak van het zelf willen oplossen, werpt vooralsnog geen vruchten af: de ringgit blijft aan de lage kant, net als de beurskoersen. Ook Maleisië heeft danig last van een te veel aan megaprojecten, meestal gefinancierd met geleend geld, die nauwelijks rendement voor de economie opleveren. Op de vloedgolf van onafgebroken economische groei leefden de Maleisiërs zonder zorgen boven hun stand. Het wasdom zou 'eeuwig' duren - de regering rekende op minstens 2020 - en zou het land over alle problemen heen tillen. Zoals premier Mahathir het ooit zei: "Groei is als een gezwollen rivier die de klippen doet verdwijnen in de diepte."