De 15 dagen durende viering van het Chinees Nieuwjaar loopt vandaag ten einde. Het jaar van het Konijn is volledig afgesloten en Chinezen leven vanaf nu in het jaar van de Draak. In Maleisië is 33 procent van de bevolking Chinees. Hoewel de Chinezen daar dus in de minderheid zijn, is de viering zeer opvallend aanwezig in het straatbeeld. Vergelijk het met Kerst in het Westen. Er is geen ontkomen aan. Toch wordt de viering met uitsterven bedreigd.

Het straatbeeld in Kuala Lumpur toont aan dat het Chinees Nieuwjaar is. Winkelcentra, straten en heel Chinatown zijn versierd met lampionnen. In het populaire winkelcentrum Pavilion prijkt een 35 meter lange Draak. Winkelcentra worden druk bezocht door Chinezen. Niet alleen decoratie moet worden gekocht, maar ook nieuwe kleding. Volgens winkelverkoopster Charlene Yeoh (25) dragen mensen tijdens de eerste dag van het Chinees Nieuwjaar rood. Ieder jaar worden er nieuwe kleren gekocht. De hoeveelheid ligt aan hoe welvarend mensen zijn. Maar op zijn minst wordt er één nieuwe rode outfit aangeschaft.

Dit jaar viel Chinees Nieuwjaar op 23 januari en deze is op 6 februari afgelopen. Een maand voordat de viering begint, verkopen de winkels in Chinatown alleen nog maar decoraties en versieringen. Sommige winkels zijn er slechts tijdelijk, anderen staan in de maand januari geheel in het teken van Nieuwjaar en verkopen de rest van het jaar andere spullen. Verkoopster Serena Tang (28) vertelt dat er graag geld wordt uitgegeven voor decoratie. Bezuinigen hierop zouden voor ongeluk en pech kunnen zorgen in het nieuwe jaar. Volgens haar besteden Chinezen jaarlijks zo’n 300 á 500 ringgit, wat omgerekend neerkomt op 75 tot 125 euro. Dit is relatief veel geld voor Maleisische begrippen.

Ondanks de enorme hoeveelheden aan dansen en decoraties in de straten van Kuala Lumpur blijkt dat de jonge generatie Chinezen niet echt bezig is met het Chinees Nieuwjaar. Zij verdiepen zich steeds minder in de gebruiken en tradities van deze viering. Studente Samantha Lau (21) vertelt dat ze van enkel een paar tradities iets af weet, haar ouders weten ook niet veel. “Alleen de oudste generatie in onze familie kent de tradities nog”, zegt zij. “Onze familie verzamelt zich wel en we steken vuurwerk af, dat is het zo'n beetje”, vertelt ook student Brian Lim (19).

Er is eigenlijk maar één dag nog echt van belang voor de Chinezen in Maleisië. De dag voorafgaand aan het nieuwe jaar wordt door de meeste Chinezen nog wel gevierd. Op deze dag gaat de hele familie naar het oudste familielid van vaders kant. Er worden normaliter uitgebreide gerechten gegeten als ‘Yee Sang’, een maaltijd van rauwe vis. Deze maaltijd wordt dan door ieder lid van de familie gehusseld. Tijdens dit husselen worden er wensen uitgesproken. Dat heet ‘Low Sang’. Voordat er gegeten wordt, wordt om twaalf uur middernacht met een dobbelsteen gegooid. Volgens de mythe is de keizer namelijk jarig. Er wordt pas begonnen met eten als hij uitgegeten is. De keizer is klaar als er een keer munt en een keer kop is gegooid.

Op deze manier moet het Chinees Nieuwjaar officieel gevierd worden. Studente Leong Yuenyi Claire (20) vertelt dat families zich in werkelijkheid gewoon verzamelen. Het maakt helemaal niet uit waar dit gebeurd en hoe de viering uitgevoerd wordt. Een andere student, Nicolas Wong (21) geeft aan dat zijn familie gewoon in een restaurant samenkomt. “Mijn oma kookte altijd grote diners tijdens Chinees Nieuwjaar, nu heeft ze daar geen zin meer in”, vertelt studente Tan Yu-an (20). De tradities nemen veel te veel tijd in beslag. Doordat iedereen tegenwoordig zelf ook wil genieten van de viering gaat deze verloren.

Mensen komen niet alleen naar winkelcentra om te kopen. Elke grote shopping mall organiseert optredens en activiteiten. Er worden drakendanscompetities voor kinderen gehouden en kinderen kunnen hun zelfgemaakte drakenhoofd tentoonstellen. Bezoekers gaan met traditionele Chinese kleding op de foto en er zijn traditionele draken- en leeuwendansen.

Dat er een verandering gaande is, is duidelijk zichtbaar in die typische drakendansen op straat. Er doen vaak een aantal Indiërs mee aan deze dansen, omdat de Chinezen zelf het feest willen meemaken. Maar niet alleen tijdsbesteding zorgt voor de vervaging van tradities. Studente Jy Wei (22) geeft aan dat ook modernisering een grote rol speelt. Zo werden bezittingen een lange tijd geleden verbrand tijdens Chinees Nieuwjaar. Op die manier liet je het oude jaar achter je en werden wensen voor het nieuwe jaar gedaan. Jy Wei vertelt: “Tegenwoordig printen we afbeeldingen van smartphones, televisies en computers en verbranden die.”

Diong Jenn Huen ziet de oorzaak in globalisatie en vindt dat de jongere generatie meer internationaal is ingesteld. “We blijven niet hangen in onze eigen lokale cultuur en tradities”, zegt ze. “Nu, in de 21e eeuw heeft iedereen het druk. Iedereen werkt en iedereen moet naar school”, vult Nicolas Wong aan. Daarnaast heeft hij het nooit over tradities thuis. Jy Wei geeft aan dat er talloze culturen beschikbaar zijn. “Soms vind je een andere cultuur gewoon leuker”. Haar neven vieren Chinees Nieuwjaar helemaal niet meer.

Tan Yu-an denkt dat betrokkenheid vooral ligt aan de opvoeding. “Jongeren weten niet waarom ze bepaalde dingen doen en daarom willen ze het ook niet meer doen.” Ze vertelt dat zij het een en ander weet omdat ze zich vroeger, als enig kind, vaak verveelde. “Daardoor ging ik vragen naar dingen, veel andere jongeren hebben dat nooit gedaan denk ik.”

Sommige dingen worden niet totaal afgeschaft, maar hiervoor wordt een eigen, moderne variant bedacht. Zo worden er vandaag traditiegetrouw, op de laatste dag van de Nieuwjaarsviering, sinaasappels in de rivier gegooid. Hiermee gun je een ander goud en voorspoed. Tegenwoordig schrijven jongeren echter hun telefoonnummers op die sinaasappels. Het gaat nu om het vinden van liefde.