Op tal van websites in Maleisië woedt een levendig debat over de vraag of de islamisering van de samenleving en de staat niet te ver is doorgeschoten.

Al vanaf zijn stichting, bijna vijftig jaar geleden, is Maleisië omzichtig omgegaan met de verhouding tussen moslims (zo’n 60 procent van de bevolking) en niet-moslims. De laatsten zijn vaak christenen of hindoes van Chinese of Indiase afkomst.

Volgens de grondwet is de islam de officiële godsdienst. Diezelfde grondwet waarborgt echter het recht van niet-moslims hun eigen geloof te belijden. Alleen etnische Maleiërs vormen een uitzondering: die worden vanaf hun geboorte als moslims beschouwd. En moslims mogen hun geloof niet afvallen – nooit.

Maleisië is een islamitisch land, maar geen islamitische staat, zo luidt sinds jaar en dag de opvatting van de regering. Vicepremier Najib Razak ondernam dinsdag echter een poging die pijler van de multiculturele Maleisische samenleving omver te schoppen.

"De islam is de officiële godsdienst en wij zijn een islamitische staat", zei hij. "Wij zijn altijd gedreven door onze aanhankelijkheid aan de fundamenten van de islam. Nooit, nooit zijn wij seculier geweest, want volgens de westerse definitie betekent seculier een scheiding tussen de islamitische uitgangspunten en de manier waarop wij het land besturen."

Dat was olie op het vuur van het internet-debat. Oppositieleider Lim Kit Siang wierp Razak voor de voeten dat hij de seculiere grondslag van de Maleisische staat ontkrachtte. "Dit is niet alleen een ontkenning van de burgerrechten van niet-islamitische Maleisiërs, maar ook van islamitische Maleisiërs, van wie de meesten willen dat Maleisië zich verre houdt van extremistisch-islamitische zaken."

Op het weblog van de oppositieleider wordt hartstochtelijk deelgenomen aan de discussie. Wat de gemoederen het meest beroert, is de zaak van Revathi Masoosai, een 29-jarige vrouw van Indiase afkomst.

Revathi is een kind van islamitische ouders – maar ze is opgevoed door haar hindoeïstische grootmoeder. Ze beschouwt zichzelf als een hindoe en is getrouwd met een hindoe. Haar huwelijk is echter niet wettig erkend: wie bij haar geboorte als moslim wordt geregistreerd, zoals Revathi, kan nooit van godsdienst veranderen – en mag niet trouwen met een niet-moslim.

Revathi werd op het matje geroepen bij de Islamitische Religieuze Raad, die haar naar een heropvoedingscentrum stuurde. Daar werd ze, zo vertelde ze na haar vrijlating, bepreekt over de islam. Het centrum probeerde haar te dwingen een hoofddoek te dragen en rundvlees te eten – een taboe voor hindoes.

Toen Revathi na zes maanden vrij kwam, was ze haar dochtertje (van 1,5 jaar oud) kwijt. Dat was toevertrouwd aan de voogdij van haar islamitische ouders – en ook zijzelf werd onder voogdij van haar ouders gesteld. Overigens zonder het door de autoriteiten verhoopte resultaat. "Nu haat ik de islam pas echt", zegt Revathi.

Haar geval staat niet op zichzelf. Vorig jaar probeerde een als moslim geboren vrouw zich als christen te laten registreren, zodat ze met haar christelijke vriend kon trouwen. Tevergeefs. Moslim is men tot de dood – en daarna.

Zo zijn ook begrafenisrituelen inzet van strijd: een moslim dient als moslim te worden begraven. Dat gold zelfs voor Moorthy Maniuam, die als eerste Maleisiër de Mount Everest had beklommen. Moorthy Maniuam was zijn leven lang hindoe. Maar de islamitische rechtbank wist zeker dat hij zich voor zijn dood had bekeerd. Tot de islam. De nationale held kreeg een moslimbegrafenis.

Premier Abdullah Badawi mag graag verkondigen dat Maleisië een modern land is met een islam hadari, een beschaafde islam. "Wat is er beschaafd aan een godsdienstige zedenpolitie die mensen opsluit, vrouwen beledigt omdat ze 'onzedelijk' gekleed gaan en in het holst van de nacht de woningen van burgers binnenvalt?" hoont een deelnemer aan het internetdebat.