Het Maleisische plaatsje Malakka wordt slechts door de straat van Malakka gescheiden van Sumatra. Vlakbij Malakka (Maleisië), in Ujung Pasir, woont nog een kleine Euraziatische gemeenschap, die de eigen culinaire tradities heeft bewaard.

De authenticiteit van deze keuken lijkt nogal twijfelachtig", zegt kookboekenauteur Celine Marbeck. "Maar dat is slechts een façade". De keuken van deze tweeduizend zielen tellende gemeenschap, de Jenti Cristang (christenen) is een exotische fusie-keuken avant-la-lettre: we vinden er Maleisische, Indiase, Portugese en Hollandse elementen in. "We zijn ook nieuwsgierig naar verwanten van de Indische groep, in Azië of elders", zegt E. Derksen van de Stichting Tong Tong. "De Indische gemeenschap uit Nederlands-Indië is verwant aan de Euraziaten van onder meer Ceylon en Malakka".

Door haar dochter, die een kookboek van Celine Marbeck uit Maleisië meenam, kwam er een correspondentie op gang tussen Derksen en Marbeck. Deze mondde uit in een bezoek van Derksen aan Malakka, en een uitnodiging om te komen demonstreren op de Pasar Malam. Marbeck is nog nooit in Europa geweest, maar heeft wel Europees bloed: ze stamt af van een Portugees-Hollands echtpaar. Ze was lerares Engels, doorliep de Cordon Bleu koksschool en is nu adviseur van hotels. Vanuit haar speciale interesse voor de traditionele keuken van de Jenti Cristang schreef ze het kookboek 'Cuzinhia Cristang, a Malacca-Portuguese cookbook' (1998). In Azië en Australië is de belangstelling voor traditionele keukens groot. Marbeck gaf al demonstraties in Singapore en Australië.

Vanaf de zestiende eeuw werd Malakka een smeltpot door de komst van Europeanen van diverse pluimage. De afstammelingen van de Portugese ontdekkingsreizigers waren de eersten. De Hollanders, die Batavia (Jakarta) in handen hadden, lieten hun oog op Malakka vallen omdat zij wel brood zagen in het kruiden- en specerijenmonopolie van de Portugezen over de straat van Malakka. Na een maandenlang beleg gaven de Portugezen zich in 1641 aan de Hollanders over. Erg vreedzaam leefden ze niet samen. De katholieke Portugezen werden vervolgd door de protestante Hollanders.

De Portugezen verzonnen hier wat op: zij noemden zichzelf voortaan Jenti Cristang en werden door de Hollanders met rust gelaten, ook al betrof het verschil slechts een naam. Er werden zelfs huwelijken gesloten tussen Hollanders en Cristang, waardoor er in Malakka mensen met Nederlandse namen zijn te vinden als Hendricks en Kleyne, en straatnamen als Herenstraat en Jonkerstraat. In 1794 droegen de Hollanders Malakka over de Engelsen.

De Portugese cultuur heeft een grote invloed gehad op de gebruiken van de Cristang. Zo wordt op 23 juni nog steeds het feest van Sint Johannes gevierd. Ook in de namen van typische Cristang-gerechten is de Portugese oorsprong makkelijk te achterhalen: salade dumingu is zondagssalade, pesce binagre is gezouten vis in azijn. Indische mensen herkennen in semur de smoor, die de Cristang overigens van ossentong en rundvlees maken.

In haar boek beschrijft Marbeck een 'Cari Belanda', ofwel een Hollandse curry van kip: "Mild genoeg voor kinderen, en voor smaakpapillen die niet aan hete curries gewend zijn". Een typisch product van fusie-koken is de peppersteak, waar de Cristang een saus van soya, knoflook, Worcestershire-saus, brandy en zwarte peperkorrels bij bedachten. We treffen ook een bijzonder recept van 'satei goreng' aan. In Maleisië is saté overal populair, alleen wordt het vlees nooit gefrituurd. Dat doen alleen de Cristang, die er ook nog eens pindasaus bij doen. Mama-se frikkerdel, rissoles van ondermeer gehakt, aardappelen, broodkruim, ui en knoflook lijkt sterk op de Indische Perkadel. Een ander Hollands recept is voor een tulband.

Celine Marbeck zal dagelijks, op wisselende tijden, demonstreren. Ze spreekt Engels.